Ta forma dostosowania aparatu do fotografii w bliskiej
podczerwieni, przeznaczona jest raczej dla osób, które:
- chcą korzystać z lustrzanki jak dotychczas, ale wykonywać
zdjęcia w paśmie IR
- nie mogą używać zewnętrznych filtrów z powodu braku
możliwości ich zamontowania- potrzebują określonego efektu fotografii IR w momencie wykonanego zdjęcia i nie mają potrzeby zmiany filtra na inny.
1. Pierwsza grupa ludzi to osoby, które potrzebują korzystać z wizjera optycznego i czujnika szybkiego autofocus, montowanego w lustrzankach. Modyfikacja szczególnie często wybierana do fotografii portretowej i sportowej. Należy pamiętać, że jeśli zechcemy nakręcić na obiektyw silniejszy filtr IR, w wizjerze niczego nie zobaczymy, tak samo jak nasz czujnik szybkiego autofocus i pozostaje nam już wyłącznie korzystanie z podglądu na żywo.
2. W drugiej grupie znajdziemy między innymi zwolenników nietypowych obiektywów, takich jak rybie oko lub innych szkieł, dla których nie przewidziano gwintu filtrowego. Do tej grupy należą również użytkownicy aparatów kompaktowych, do których nie przewiedziano adapterów / tulejek filtrowych. Muszę dodać, że majsterkowiczom udaje się przykleić taki adapter do korpusu aparatu przy pomocy bardzo silnego kleju.
3. Ostatni wymienieni mają jasno sprecyzowane oczekiwania i są w pełni świadomi zmniejszonej palety możliwości obróbki wykonanej fotografii.
Poniżej zgromadziłem kilka przydatnych linków o różnych typach modyfikacji:
http://www.irstudio.pl/irmod/index.html
https://kolarivision.com/articles/
https://www.lifepixel.com/infrared-filters-choices
Informacje o często spotykanym artefakcie „hot spot” postaram się przybliżyć w następnym poście.
Jeśli macie jakiś pytania czy sugestie, śmiało piszcie w komentarzach lub zaczepcie mnie na:
Facebook, Instagram, 500px, plfoto i email.
Zachęcam do śledzenia mojego bloga korzystając z opcji „follow by email” umieszczonej z prawej strony bloga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz