IR foto - rejestracja obrazu

Matryce fabryczne i te dostosowane.

Do fotografii w bliskiej podczerwieni można używać aparatów bez modyfikacji i zmodyfikowanych, które oczywiście dają dużo większe możliwości.

Aparaty niezmodyfikowane to urządzenia z fabrycznie zamontowanym, tuż przed matrycą, filtrem dolnoprzepustowym, mającym za zadanie ułatwić prawidłowe odwzorowanie kolorów. Cały proces polega na blokowaniu „niepożądanego” zakresu promieniowania, które nie jest widoczne ludzkim okiem.

Obecnie produkowane matryce, w technologii CMOS, bez takiego filtra, są w stanie zarejestrować zakres 300nm-1100nm/1200nm, w którego skład wchodzą:

- 300nm-400nm będący końcówką promieniowania UV

- 400nm-700nm pasmo widzialne dla ludzkiego oka, czyli wszystkie widziane przez nas kolory

- 700nm-~1100nm początek zakresu bliskiej podczerwieni ciągnącej się aż do 2500nm.

Technicznie zakresy podczernieni są opisywane jako: bliska 780nm-2500nm, średnia podczerwień 2500nm-25000nm i daleka 25000nm-1000000nm czyli do 1mm.

Fotografia IR niezmodyfikowanym aparatem jest wymagająca, z kilku powodów:

- silnego nasłonecznienia fotografowanych obiektów

- braku możliwości kadrowania i ustawienia ostrości z nakręconym filtrem

- bardzo małej ilości zarejestrowanego promieniowania, z powodu zastosowania dwóch teoretycznie wykluczających się wzajemnie filtrów (IR 720nm-1200nm i dolnoprzepustowy 400-700nm)

- nietypowe metody obróbki wykonanej fotografii.

Bardzo pomocne mogą się okazać starsze aparaty cyfrowe, wyposażone w znacznie słabszy filtr dolnoprzepustowy, co skutkowało większą czułością na promieniowanie podczerwone.

Jeszcze ciekawsze efekty można otrzymać fotografując, w paśmie bliskiej podczerwieni, starymi aparatami kompaktowymi, które były wyposażone w matryce typu CCD, będące jeszcze czulsze w zakresie IR.

Druga grupa to aparaty poddane modyfikacji poprzez usunięcie filtra dolnoprzepustowego z przed matrycy i zastąpienie go na stałe odpowiednio dopasowanym innym filtrem.

Rodzajów takich modyfikacji jest wiele, ale wśród nich są dwie najbardziej popularne:

- „pełne spektrum” pozwalająca rejestrować pełny zakres matrycy zawierający się przedziale 300nm-1100nm, a czasem nawet do 1200nm, który przy pomocy nakręcanych na obiektyw filtrów, daje możliwość dowolnego dostosowania zakresu do naszych potrzeb: począwszy od fotografii UV 300nm-400nm, przez pasmo widzialne 400-700nm, 590nm-~1100nm, 720nm-~1100nm, aż do najsilniejszych filtrów, czyli przepuszczających promieniowanie dopiero od 850nm

- „590nm” to modyfikacja pozwalająca rejestrować zakres w przedziale od 590nm, czyli pomijając UV i większość pasma widzialnego, który w razie konieczności zawsze możemy zmniejszać przy pomocy silniejszych nakręcanych filtrów takich jak 720nm i 850nm.

Osobiście polecam modyfikację „pełne spectrum”, ale każde rozwiązanie ma zalety i wady, których szczegółowy opis przedstawię w oddzielnym poście.

Jeśli macie jakiś pytania czy sugestie, śmiało piszcie w komentarzach lub zaczepcie mnie na:

Facebook, Instagram, 500px, plfoto i email.

Zachęcam do śledzenia mojego bloga korzystając z opcji „follow by email” umieszczonej z prawej strony bloga.